XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
- Lasai, Antton! Turistak dittuk!... - Eta soiñu jolia? Euskaraz badaki, guk bezain ongi... - Hala duk, bai; baiña... badakik!.
Eta behin eta berriz errepikatu dute denek beren indar guztiez:
Kanta bukatzean, eseri egin dira denak, umorerik ezin hobean.
Eta sortu den isilaldi berrian, izeba mintzatu da gure mahaian: - Hilayo: joan egin beharko diagu.
Ez duk uste? Bestela berandu egingo zaiguk.
Zabaldu bezala egin zait zerua. Hura zuloa!.
- Egia esan, arrain zopa ona zegoen - amak esan.
Kalera irten gara.
Gure
Eta hartzerakoan berriro irakurri dut gerlaondoko oroitarriaren testua:
Eta, beherean, berrogei bat izen, euskaldunak maiz oso:
Nardaturik, familia agurtu dut laburki; eta Xingudi kolkoa uraren ertzetik inguratuz, eta eskuin aldean nabarmenki zainduta zegoen
Arratsa, epel. Haize arrastorik ez.
Jaizkibelgo hegia, beltz eta zehatz zeru horiaren gainean.
Ez diet ezer erantzun.
Eta zuzenean bildu naiz gelara.